Urodzona 2 maja 1879 r. , zmarła 10 pażdziernika 1954r.
Pedagogika społeczna stworzona przez Radlińską traktuje wychowanie, jako proces integralny obejmujacy całe życie człowieka. Przywiązujacy większą wagę do zagadnień pracy społecznej, organizacji życia kulturalnego, poradnictwa i wypoczynku.Zajmowała się historią oświaty, problematyką czytelnictwa, bibliotekarstwa i książki.
Radlinska dużą wagę przywiązywała do kształcenia pracowników bibliotecznych. Zasługą jej było utworzenie na Wolnej Wszechnicy Polskiej - STUDIUM KSZTAŁCENIA BIBLIOTEKARZY- na poziomie wyzszym, gdzie wdrażano słuchaczy w problemy pedagogiki bibliotecznej w oparciu o psychologię, socjologię i statystykę.
Ważne było dla Niej wychowanie , które traktowała, jako klucz do budowania lepszej przyszłości, lepszego jutra.
Wychowanie ma dawać jednostce znajdowanie swego ,, ja", aby rozbudzało poczucie całości i odpowiedzialności. Wychowanie umysłowe musi prowadzić do samodzielnego myslenia i zaprawiać do twórczości. Wychowanie duchowe ma się przyczynić do harmonii życia i wiedzy.
Od pracownika społecznego wymagała życzliwego stosunku do wszelkich wartości, poszanowania zadatków indywidualnych, zjednoczenia się i zżycia duchowego z gromadą. Wartość pracy pracownika społecznego uzależnia od tego, co potrafi wydobyć z gromady, wśród której i z którą pracuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz