Urodziła się 18 kwietnia 1888 r., a zmarła 7 maja 1967.
Polska pedagog, profesor, twórczyni pedagogiki specjalnej w Polsce.
Załozyciel i dyrektor Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie.Zajmowała się działalnością naukową z zakresu pedagogiki specjalnej oraz kształceniem nauczycieli.
Poza pracą dydaktyczną prowadziła działalność naukową i publicystyczną.Opracowała orginalną metodę nauczania,, metody ośrodków pracy" i jest powszechnie stosowana w szkolnictwie specjalnym.
Jako pierwsza w Polsce podjeła systematyczne badania nad zagadnieniami pedagogiki niepełnosprawnych. Wychodząc z założenia, że człowiek jest psychofizyczną jednością wysuneła tezę całościowego ujęcia odchyleń od normy.
Szczególnie interesowały ją zagadnienia związane z tyflopedagogiką i tyflopsychologią, a także zagadnienia pracy z osobami głuchoniewidomymi.
Była pierwszą osobą w Polsce, która profesjonalnie zajeła się problematyką pedagogiki specjalnej uzyskując sukcesy zarówno w pracach teoretycznych, jak i praktycznych.
Dominujacym motywem jej działalności i dewizą życia było ,, NIE MA KALEKI, JEST CZŁOWIEK"
Uporczywie i bezkompromisowo walczyła o pełne prawo do nauki, pracy i do szacunku osób uposledzonych. Przekonywała, że kalectwo nie pomniejsza wartości i godności człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz