DYSLEKSJA ROZWOJOWA

Są to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym, u których współwystępują zaburzenia funkcji poznawczych, percepcyjno-motorycznych, zaangażowanych w procesy nabywania tych umiejętności.

Termin "dysleksja rozwojowa" wskazuje na fakt wczesnych uwarunkowań tych trudności trwających od urodzenia, a nie nabytych w późniejszym okresie życia (Marta Bogdanowicz, Integracja percepcyjno-motoryczna. Metody diagnozy i terapii, 1990).

Zaburzenia te mogą dotyczyć funkcji:

·    analizy i syntezy wzrokowej, pamięci wzrokowej symboli graficznych,

·    analizy i syntezy słuchowej, pamięci słuchowej sekwencyjnej i bezpośredniej,

·    pamięci słuchowo-wzrokowo-ruchowej,

·    funkcji językowych,

·    motoryki,

·    lateralizacji (przewagi stronnej ciała),

·    orientacji w kierunkach i przestrzeni,

·    współdziałania, czyli integracji ww. procesów.

Nasilenie trudności w czytaniu i pisaniu zależne jest od głębokości i zakresu zaburzeń poszczególnych funkcji. Zakres zaburzeń jest wąski, gdy dotyczy tylko jednej funkcji uczestniczącej w procesie czytania i pisania lub szeroki, gdy dotyczy kilku funkcji jednocześnie. Przy poważnych trudnościach w czytaniu i pisaniu występują na ogół sprzężone zaburzenia kilku funkcji.
Dla określenia rodzaju poszczególnych trudności w czytaniu i pisaniu stosuje się na ogół trzy pojęcia: dysleksja, dysortografia i dysgrafia.