środa, 25 maja 2011

WIĘZIENNICTWO W POLSCE PO 1918 ROKU

Nowoczesny system więziennictwa zaczął się wykształcać po odzyskaniu niepodległości.
Pierwszy akt prawny który regulował powstanie i funkcjonowanie zakładów karnych to Dekret Naczelnika Państwa z 1919r. Reformatorski był akt z 1928r. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej w sprawach więziennictwa obejmował:
1. Ujednolicenie organizacji zakładów karnych
2. Wprowadzenie systemu progresywnego
3. Wprowadzenie zasady segregacji więźniów i adekwatnego ich rozmieszczenia
4. Wprowadzenie obowiązku pracy, nauki, przywileju posługi duszpasterskiej i zasady utrzymywania kontaktów ze środowiskiem rodzinnym
Kodeks Karny z 1932r. Wprowadził typologię więzień. Wprowadzono precyzyjny podział więzień. Do 1956r. Więzienia były w gestii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Po roku 1956 więzienia podporządkowano Ministerstwu Sprawiedliwości. W 1958r. W więzieniach utworzono działy penitencjalne, które organizowały pracę, naukę, działalność kulturalno – oświatową i sportową.
Podział zakładów karnych od 1958 roku:
1. Więzienia
2. Ośrodki pracy
3. Zakłady przejściowe
4. Zakłady dla recydywistów
5. Zakłady dla młodocianych
6. Zakłady dla więźniów z anomaliami psychicznymi
Wprowadzono rygory tzn. karę odbywało się nie tylko w określonym zakładzie, ale w ramach tych zakładów wprowadzano rygory. Wprowadzono również system wolnej progresji. W roku 1969 uchwalono nowy Kodeks Karny i obowiązywał on do 1998 roku, czyli do momentu uchwalenia nowego Kodeksu Karnego. W 1968 roku wprowadzono przymus resocjalizacji, który został zniesiony w 1998roku. Wprowadzono trzy rygory: zasadniczy, złagodzony i obostrzony. Wprowadzono grupy klasyfikacyjne w oparciu o rodzaj zakładu i rygor.
Podstawy klasyfikacji skazanych:
1. wiek
2. uprzednia karalność
3. wysokość aktualnie orzeczonej kary
4. czas pozostały do końca kary
5. stopień demoralizacji
6. podatność na resocjalizację – najmniej obiektywny
W 1974 roku wydano tymczasowy regulamin wykonywania kary pozbawienia wolności. Na mocy tego regulaminu wprowadzono 4 rygor – surowy – obowiązywał tylko w zakładach dla recydywistów. Przewidywał z wprowadzeniem rygorystycznych kar: ciężka praca fizyczna wykonywana nieodpłatnie, ograniczenie korespondencji, ograniczenie widzeń, ograniczenie udziału w zajęciach kulturalno – oświatowych, ograniczenie racji żywnościowej o ¼ lub ½ nawet do 14 dni, obcięcie włosów tzw. obcięcie na O, cela izolacyjna do pół roku. W 1981 roku zniesiono rygor surowy, zwiększono częstotliwość korespondencji i prawo do widzeń, zniesiono niektóre kary dyscyplinarne – racje żywnościowe i obcięcie włosów.
W 1990 roku wprowadzono nowy regulamin wykonywania kary pozbawienia wolności i na mocy tego regulaminu podwyższono należność za pracę przypadającą skazanemu do 35%. Zwiększono częstotliwość widzeń, objęto tymi widzeniami całą rodzinę. Karę celi izolacyjnej zmniejszono do 28 dni, do świadczeń emerytalnych zaliczano czas pracy w zakładzie karnym.
W 1998 roku wszedł w życie nowy Kodeks Karny na mocy tych aktów: podniesiono należność za pracę do 50%, możliwość noszenia odzieży prywatnej, korzystanie ze sprzętu RTV w celi, możliwość korzystania z samoinkasujących aparatów telefonicznych, przywilej niecenzurowanej korespondencji z instytucjami, zniesiono przymus resocjalizacji – wyjątkiem są nieletni i młodociani.
Typy zakładów karnych od 1998roku:
1. Zakład dla młodocianych
2. Zakłady karne dla pierwszy raz skazanych
3. Zakłady karne dla recydywistów penitencjalnych
4. Zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego
Rodzaje zakładów karnych od 1998 roku:
1. Zakład typu zamkniętego
2. Zakład typu półotwartego
3. Zakład typu otwartego
Różnią się stopniem zabezpieczenia, izolacji skazanego, obowiązków i uprawnień.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz