PSYCHOPATIA

Psychopatia jest to zaburzenie osobowości o niejasnej etiologii.
Trzy postacie zaburzonej osobowości wg Binikiewicza
1. Charakteropatia – zaburzenie w zachowaniu spowodowane mikrouszkodzeniami mózgu. Diagnozowane są wyłącznie w badaniach medycznych.
2. Psychopatia – zaburzenia o charakterze wrodzonym.
1. Socjopatia – stan wynikający z negatywnych wpływów środowiska np. długotrwała izolacja może powodować stany zaburzone
Osiowe cechy psychopatii:
a. Niski poziom lęku
b. Niski poziom syntonii (empatii) inaczej współbrzmienie, umiejętność współdziałania z drugą osobą. U jednostek zaburzonych jest bardzo niska syntonia – nie potrafią odczuwać tego co odczuwa druga osoba.
KLASYFIKACJA PSYCHOPATII wg Bleulera – wyróżnił 6 grup.
1. Psychopatów dziwacznych, rządnych ważności, uczuciowo chłodnych, niestałych, pobudliwych i sensytywnych. Dziwaczni – to osobnicy których zapatrywania na różne sprawy są niezrozumiałe, posługują się dziwną pokrętną logiką, wyrażają się w sposób barwny, kwiecisty – osoby te nie szkodzą nikomu, ale sprawiają problem wychowawczy. Rządni ważności – są to osoby nastawione na własne dobro, chcą być kimś więcej aniżeli są w rzeczywistości. Są ekscentryczni i podatni na złe wpływy. Chłodni uczuciowo – są to osoby, które nie potrafią nawiązywać bliskich kontaktów, nie zawierają przyjaźni, natomiast utrzymują kontakty z osobami, które mogą przysporzyć im jakiejś korzyści. Niestałych – te osoby wiążą się z innymi powierzchownie i na krótki czas. Bardzo łatwo można nakłonić ich do przestępstwa, są albo żywi i ekspresyjni, albo flegmatyczni. Ich relacje bywają gwałtowne, przesadne zwłaszcza wtedy kiedy kierują się złością. Są skłonni do prób samobójczych. Bywają zazdrośni, źle tolerują alkohol. Sensytywni – są bardzo niepewni siebie na błahe wydarzenia reagują gwałtowną depresją, źle znoszą porażki, odbierają je jako upokorzenia. Zwykle są małoaktywni, a ich nadmierny krytycyzm ogranicza aktywność inaczej są to osoby nadwrażliwe. Pobudliwi – są to osoby charakteryzujący się dużą gwałtownością reakcji w różnych sytuacjach. Są skłonne do stosowania agresji bezpośredniej, werbalnej jak i fizycznej.
1. Jednostki zbliżone do psychopatów.
a. Schizoidalne – są to jednostki o zaburzeniach etycznych, często wycofują się, żyją własnym życiem, pozornie nie wchodzą w żadne relacje, trudno nawiązać z nimi kontakt.
b. Cykloidalne – są to jednostki u których pojawia się tendencja zmiany nastroju od manii do depresji
c. Epileptoidalne – są to jednostki przesadnie dokładne wręcz nudne, mają wyraźne skłonności do mistycyzmu, charakterystyczne jest zaleganie uczuć i ciągłe uszczegółowianie sytuacji.
2. Osoby z zaburzeniami moralnymi określa się jako moralnych głuptaków. Moralni głuptacy to osoby o zahamowanym rozwoju uczuć moralnych jest to tzw. „zimny drań”, rekrutują się z nich tzw. „urodzeni przestępcy” nie są podatni na wpływy środowiska, są okrutni, krnąbrni, nie mają poczucia winy, żalu.
3. Mitomani – są to doborowi kłamcy. Rekrutują się z nich oszuści matrymonialni, oszuści w ogóle (np. mając wykształcenie podstawowe mówi, że jest radcą prawnym i robi na odbiorcach wrażenie, jest wiarygodny w pierwszym momencie) – często po pewnym czasie sami wierzą w swoje kłamstwa.
4. Marnotrawcy – są to osoby które z łatwością trwonią pieniądze, często zmieniają miejsce zamieszkania (wyjdzie po papierosy i wróci po pięciu latach)
5. Histeroidalny – są to osoby o słomianym zapale, efekciarstwo, teatralność w zachowaniu, lekkomyślni, posługują się histerycznym szantażem, uciekają w chorobę.
Klasyfikacja Bleulera została później uzupełniona o trzy inne typy:
1. Psychopata agresywny – czerpie przyjemność z zachowania agresywnego. Agrsja skierowana jest przeciwko ludziom, zwierzętom, przedmiotom. Osoby te to sadyści.
2. Psychopata zimny uczuciowo – nie wiąże się emocjonalnie z innymi. Realizuje swoje plany bezrefleksyjnie. Często stają się przywódcami (politycy)
3. Psychopata bluszcz – nie może funkcjonować samodzielnie, wiąże się z inną osobą przyswajając sobie jej przekonania, niektóre cechy, czasami elementy wyglądu, jest gotowa wykonać dla tej drugiej osoby różne posługi w zamian za możliwość przebywania z nią. Taka osoba nie żyje nigdy własnym życiem. U kobiet takie cechy nie zaliczane są do choroby, u mężczyzn tak.
KLASYFIKACJA PSYCHOPATII wg Schneidera
1. Psychopaci hipertymiczni – są to osoby wesołe, choć lekkomyślne, czasmi bezmyślne. Popełniają sprzeniewierzenia i przestępstwa seksualne.
2. Psychopaci depresyjni – są to pesymiści, mają poczucie małej wartości. Rzadko popełniają przestępstwa
3. Psychopaci nieśmiali – pesymiści, mizantropi (safanduła), rzadko popełniają przestępstwa
4. Psychopaci fanatyczni – bardzo aktywne, uparte, mają poczucie własnej nadwartości, często są agresywne. Popełniają np. kradzieże.
5. Psychopaci żądni znaczenia – są to osoby próżne, wyrafinowane, kłamliwe, skłonne do oszustw, prymitywne
6. Psychopaci o zmiennych nastrojach – w fazie podwyższonego nastroju dokonują podpaleń i kradzieży. W fazie obniżonego nastroju skłonni do samobójstw.
7. Psychopaci impulsywni – osoby pobudliwe, agresywne. Często wykazują skłonności do przestępstw przeciwko mieniu.
8. Psychopaci tępi i bezwzględni – uczuciowo oziębłe, słabo przyswajają normy moralne, często dokonują zabójstw, przestepstw seksualnych i rozboju
9. Psychopaci bezwolni – osoby często upośledzone umysłowo, są narzędziem w rękach innych osób.
10. Psychopaci asteniczni – osoby nadwrażliwe. Całkowity brak skłonności przestępczych.
Od początku lat 80-tych stosuje się powszechne pojęcie zaburzonej osobowości o charakterze psychopatycznym. Stanowiącym określenie wobec psychopatii, charakteropatii i socjopatii