W 1926 r. założył zwiazek zawodowy wychowawców. Zajmował się problematyką wychowania zakładowego dzieci osieroconych, agresją wśród wychowanków oraz depresją.Był działaczem społecznym.
Opracował następujący system opiekuńczo- wychowawczy:
- wychowawca- miał posiadać, co najmniej średnie wykształcenie i skończony pomyslnie kurs przygotowawczy.Sam Babicki zajmował się przygotowaniem i prowadzeniem takich kursów.
- grupa wychowanków- za idealną uważał grupę 9-10 dzieci. Maksymalna liczba dzieci na jednego wychowawcę nie może przekraczać 20. Był przeciwnikiem zakładów poprawczych. Uważał, że dzieci wyjatkowo agresywne powinny być umieszczone w dużej grupie dzieci nie sprawiających problemów, tak aby przez naśladownictwo uczyły się właściwego zachowania.
- związek wychowanków z lokalną społecznością- dzieci po wyjściu z zakładu poprawczego nie miały problemu z wejściem w społeczeństwo i znalezieniem pracy. Za bardzo ważną rzecz uważał kontakt wychowanka ze szkołą
- prywatność dziecka- dziecko powinno posiadać przede wszystkim własne przybory szkolne. Dążył do tego, aby każde dziecko miało kasetkę, wktórej mogłoby schować coś wyłącznie swojego.
- samorząd dzieci- miał służyć, jak najlepszej pracy w grupie
- etap rozwojowy dziecka- podzielił rozwój psychiki na 4 etapy:
- etap kształtowania samooceny (6-13 lat)
- etap kształtowania dobrej woli (13-16 lat)
- etap kształtowania silnej woli (do 20 r. ż)
Wychowawca powinien umieć rozróżnić etapy u poszczególnych wychowanków i dostosować swój sposób pracy z każdym dzieckiem do odpowiedniego etapu rozwojowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz