Wyróżniamy trzy grupy koncepcji:
1. Zakładają, że kara jest celem samym w sobie, co oznacza, że nie spełnia ona celów użytecznych tzn. że kara jest wykonywana za konkretnie popełniony czyn
2. Zakładają, że kara jest środkiem do realizacji celów użytecznych – cel użyteczny – to naprawa zachowania przestępcy. Zakłada się, że kara nie może być represyjna, należy dać mu szansę na poprawę.
3. Koncepcje koalicyjne łączące dwa poprzednie elementy – ma stosować element represji wobec sprawcy i być jednocześnie drogą pozwalającą na poprawę zachowania.
II podział wg Levnela:
1. Teoria retrybutywna – oznacza to, że kara jest odpłatą za zło. Powinna nastąpić równowaga między karą, a czynem. Musi być sprawiedliwa i adekwatna do popełnionego czynu. Bierze się nie charakter przestępstwa, ale charakter czynu. Znajdują wielu zwolenników na całym świecie.
2. Teorie prewencyjne – zakładające konieczność poprawy przestępcy. Osiąga się dzięki temu dwa cele:
1. dobro indywidualne czyli odstrasza się sprawcę od popełnienia kolejnych przestępstw
2. dobro społeczne – w postaci odstraszenia, przestrogi innych osób – tę rolę spełniają media.
Kara powinna w tej teorii być utylitarna tzn. że kary nie stosuje się wówczas kiedy wyrządzona szkoda została zrekompensowana lub kiedy kara nie przyniesie efektu ze względu na niewspółmierność.
Funkcje kary:
1. Funkcja odwetowa – kara jest odpłatą za zło i sprawca musi odczuć dolegliwość związaną z ukaraniem i musi mieć świadomość rozmiaru popełnionego zła.
2. Funkcja eliminująca – ma za zadanie izolowanie niebezpiecznych sprawców, wykluczenie ze społeczeństwa na pewien czas, pozbawienie możliwości oddziaływania bądź wpływania na inne osoby.
3. Funkcja odstraszająca – odstraszenie innych członków społeczeństwa od popełniania podobnych czynów.
4. Funkcja poprawcza – wynika z założenia, że człowiek jest z natury dobry i danie mu możliwości refleksji i dając mu odpowiednie traktowanie, spowoduje u niego przemianę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz