Postawy niewłaściwe (nadmierny dystans lub nadmierna koncentracja na dziecku):
a) postawa unikania - niezauważanie dziecka, obojętność, brak dla niego czasu. Rodzice zapewniają dziecku pożywienie, ubrania, podstawowe potrzeby egzystencjalne i nic więcej. Dziecko jest nieufne, bojaźliwe, trudno nawiązuje kontakty i trwałe więzi.
b) postawa odrzucenia - rodzice okazują niechęć, wrogość, często okrucieństwo, ciągła krytyka, dziecko jest ciężarem. Brak zabezpieczonych potrzeb psychicznych i emocjonalnych. Dziecko jest kłótliwe, nieprawdomówne, chce zwrócić na siebie uwagę.
c) postawa nadmiernego korygowania - związane z odrzuceniem. Rodzice nie liczą się z możliwościami dziecka, wywierają na niego presję. Dziecko jest zagubione, lękliwe, przewrażliwione, nie wierzą w siebie, brak własnej wartości.
d) postawa nadmiernej ochrony - dziecko uważane jest za wzór doskonałości. Rodzice są bezkrytyczni, nadmiernie opiekuńczy i zbyt pobłażliwi. Dziecko staje się niedojrzałe społecznie, nadmiernie pewne siebie lub lękliwe – wszędzie dostrzega niebezpieczeństwo – nie radzi sobie.
e) postawa niekonsekwencji - rodzice działają pod wpływem sytuacji, wymierzają kary, gdy są zdenerwowani, a innym razem w tej samej sytuacji nie reagują, w ogóle. Błahe przewinienia powodują gniew a poważne bywa nawet niezauważone.
f) postawa okazjonalności - od okazji do okazji np. dziecko zrobi coś źle wtedy rodzice wymierzają karę, ale kontrola trwa 1 – 2 dni a później znów wszystko wraca na swój stary tor.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz